نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• محمود اکبری ¹
• زهرا افراسیابی ²

¹ استادیار، گروه آموزشی حقوق، دانشگاه آیت‌الله بروجردی، بروجرد، ایران

² دانشجوی کارشناسی ارشد، فقه و مبانی حقوق، دانشگاه آیت‌الله بروجردی، بروجرد، ایران

چکیده

سقط عمدی جنین علاوه‌بر اینکه از لحاظ قانونی جرم محسوب می‌شود، از جهت اخلاقی نیز ناپسند بوده و شرعاً نیزحرام است، اما در شرایطی مانند ناقص‌الخلقه بودن جنین و بارداری منجر به خطر جانی برای مادر، قانون‌گذار با توجه به قواعدی چون نفی عسر و حرج و لاضرر، ماده ‌قانونی تصویب کرده است که به‌موجب آن می‌توان در شرایطی ویژه سقط جنین کرد. در این مقاله سعی بر آن شده است با نگاهی نقادانه و تحلیلی، این مسئله از جهت لزوم یا عدم لزوم کسب رضایت پدر مورد بررسی قرار گیرد؛ چرا که در مواردی که خطر جانی برای مادر وجود داشته باشد، نیازی به رضایت پدر نیست، ولی در موردی مانند ناقص‌الخلقه بودن جنین، عسر و حرج و سختی بعد از تولد، متوجه زوجین، هر دوست. این مقاله با توجه به حقوق فرزند بر پدر در پی اثبات این مدعاست که اگر پدری بنا بر هر علتی، در خواست ادامه بارداری را داشته باشد، نباید سقط جنین پزشکی صورت گیرد. از‌این‌رو قانون‌گذار باید در ماده و تبصره قانونی در مورد عدم قید رضایت پدر تجدید نظر کند. این نوشتار با بهره‌گیری از ادله‌ای مانند نسب پدر، وجوب نفقه بر او، ولایت وی بر فرزندان، سرپرستی خانواده توسط وی و... به اثبات مدعای فوق پرداخته است.

کلیدواژه‌ها

• سقط جنین
• جنین ناقص‌الخلقه
• ولایت قهری
• عسر و حرج
• رضایت پدر