پژوهش‌نامه فقه اجتماعی
موضوعیت ادله اثبات کیفری در بوته نقد
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 قاضی دادگستری
2 استاد دانشگاه تهران
چکیده
تصور رائج میان متفقهین، در اقرار و شهادت آن است که این دو موضوعیت دارند. بدین معنا که مادام که علم به خلاف آن ادله حاصل نشده باشد حجیت دارند و قاضی موظف است بر اساس آن حکم صادر کند؛ چه در امور مدنی و چه در امور کیفری. این نوشتار با بررسی تفصیلی ادله مربوط به موضوعیت و طریقیت ادله اثبات به دنبال بررسی این مطلب است که نه تنها اقرار و شهادت در صورت وجود قرینه مخالف قابل اعتنا حجیت ندارند بلکه حجیت آن در حقوق کیفری منوط به حصول اطمینان یا وثوق نوعی است. بر این اساس اگر قاضی با وجود اقامه اقرار و شهادت، به این نتیجه رسید که نوع مردم از این دلیل قانع نشده‌اند چه بسا بتوان گفت این ادله کافی برای صدور حکم نیست. اعتماد به مجرد این ادله هم مادامی است که موجب حصول وثوق برای نوع مردم باشد یا حداقل ظنی بر خلاف آن نباشد.
کلیدواژه‌ها
)