نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه تهران
2 عضو هیأت علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان و دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه تهران
چکیده
صنعت کشاورزی به عنوان یک منبع مستقیم برای تأمین نیاز غذایی و توسعه اقتصادی یک جامعه محسوب میشود که در این میان نقش کشاورزان به عنوان سکانداران تأمین این نیاز اساسی انکارناپذیر است. کشاورزان در امر تولید و عرضه محصولات همواره با چالشهایی روبرو هستند که از جمله آنها تأمین نقدینگی در دوره کشت است. جهت حل این مشکل کشاورزان غالباً به پیشفروش محصولات مبادرت میورزند لکن در این فرض معامله آنان با ابهاماتی مانند عدم ثبت و ضبط کمیت و کیفیت محصول قبل از برداشت همراه است که در موارد مشابه، شارع به منظور جبران زیان وارده، به وضع خیار برای متعاقدین میپردازد. در نوشتار حاضر با هدف بررسی وضعیت خیارات حقوقی در فروش محصولات کشاورزی در قالب بیع سلف، به این نتیجه میرسیم که اولاً محصولات کشاورزی از باب مثلی بودن به گونهای هستند که قابلیت فروش در قالب بیع سلف را دارند و ثانیاً خیارات در بیع سلف محصولات کشاورزی با شرایط خاص محقق میشوند هرچند برخی از خیارات مانند خیار تأخیر ثمن به دلایلی قابل اعمال در بیع سلفی محصولات کشاورزی نیستند و برخی دیگر نیز بدون شرط مضاف در بیع مذکور جاری جریان مییابند. شیوه پژوهش حاضر، توصیفی-تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات به روش کتابخانهای انجام شده است.
کلیدواژهها